Helaas moet ik je verlaten, omdat ik vanmiddag nog een afspraak heb met mijn keurige nette manager/collega van het werk, maar omdat je mijn stringetje hebt stukgescheurd zit ik nu met een klein probleem. Ik probeer me zo goed als mogelijk wat op te knappen op het toilet, maar het stringetje kan ik niet meer aantrekken.
Ik besluit dan ook het stringetje achterwege te laten, geef je nog een laatste geile tongzoen en stap in de auto op weg naar mijn keurige manager/collega. Mijn rokje is kort, dus ik moet er goed om denken dat ik mijn benen niet te ver uit elkaar doe, met het risico dat mijn collega recht in mijn glinsterende kutje kan kijken, want eerlijk gezegd ben ik nog steeds geil.
Ik heb geen idee waar het vandaan komt, want tot vandaag vond ik mijn collega maar een saaie man, keurig getrouwd, 2 kindertjes, huisje, boompje, beestje, je kent ze wel. Wellicht komt het omdat jij mij zo hebt uitgewoond dat ik nog steeds het genot voel wat door me heen raasde toen je met me bezig was, maar tijdens de autorit strijk ik af en toe stiekem langs mijn kale lippen. Ze zijn heet en vochtig en gezwollen en onder het rijden moet ik natuurlijk voorzichtig doen om niet van de weg te raken, maar ik kan het tegelijkertijd niet laten om af en toe even een topje van mijn vinger in mijn kutje te laten glijden.
De gedachte dat mijn collega mijn verhalen zou kunnen lezen op Opgewonden Vrouw doen ook geen goed aan mijn opwinding. Voor hetzelfde geld is de schuilnaam van mijn collega op Twitter één van de mannen waarmee ik zo heerlijk opwindend aan het dm’en ben. Vooral tijdens mijn thuiswerkdagen is er niet veel te doen en dan kan ik mijzelf vaak even heerlijk terugtrekken en laten gaan na al die opwindende berichten.
Ik bloos van opwinding als ik plotseling dat beeld voor mijn ogen krijg, waarbij ik mijn collega recht aankijk, mijn benen over elkaar heen sla en zijn ogen groot van schrik worden als hij ziet dat ik geen string aan heb onder mijn korte rokje. Ik fantaseer er nog even over door en voel mijn tepels stijf tegen mijn beha duwen door die gedachte.
Eigenlijk moet ik ophouden om zo over mijn collega te fantaseren, maar tegelijkertijd maakt het me geil en opgewonden dat het zoú kunnen gebeuren. Dat hij mij op zijn bureau drukt met mijn kont naar achteren en zijn stijve pik zo in mij laat verdwijnen. Ik schud even met mijn hoofd en probeer dit beeld te verdringen, maar de gedachte laat me niet meer los tijdens de autorit.
Ik heb nog een kwartiertje over en besluit even te stoppen bij een tankstation. Ik heb behoefte aan een kopje koffie en even wat andere gedachten in mijn hoofd. In de staat waarin ik nu ben kan ik echt heel erg moeilijk een normaal gesprek met mijn collega voeren zonder de beelden in mijn hoofd te zien dat hij mij neemt op zijn bureau liggend met mijn kont naar achteren.
Ik zit even te genieten van mijn kopje koffie en probeer mijn gedachten te herschikken als ik plotseling een hand op mijn schouder voel. Verschrikt kijk ik op en ik herken mijn collega die net als ik onderweg is naar kantoor voor ons gesprek. Ik begin te blozen van schrik, want de beelden keren net zo hard weer terug voor mijn ogen. Hij neemt tegenover me plaats en kijkt me onderzoekend aan, alsof hij merkt dat ik met mijn gedachten bij heel iets anders ben dan waar ons gesprek over zou moeten gaan.
We babbelen wat over koetjes en kalfjes als we van onze koffie drinken, maar hij blijft me doordringend aankijken met zijn blauwe ogen. Er twinkelt een ondeugend lichtje in zijn ogen, alsof hij mijn gedachten kan lezen en doorheeft waarnaar mijn gedachten elke keer afdwalen tijdens ons gesprek.
Zijn diepe stem maakt dat ik voel dat mijn tepels zich ongewild oprichten, dat ik voel dat mijn lippen opzwellen van het idee dat ik voor mij heb van hem en mij op zijn bureau. Opeens gaat ons gesprek over Twitter en het platform waarbij je zoveel mensen kunt bereiken, ik word er ongemakkelijk van, want ik wil het helemaal niet over Twitter hebben.
Ik probeer het gesprek een andere kant op te duwen, maar halsstarrig houd hij vol en blijft bij het Twitter onderwerp. Opeens gaat me een lichtje op en ik vraag hem plompverloren: “Hoe lang weet je het al?” Hij begint breed te grijnzen en zegt dat hij al langere tijd het vermoeden had, maar dat hij het nu zeker weet. Even schrik ik, want ik wil eigenlijk niet dat iemand op mijn keurige werk weet van mijn Opgewonden Vrouw, maar aan de andere kant voel ik dat mijn lichaam op de gedachte reageert.
Ik zie aan zijn lichaamstaal dat het hem eveneens opwind, we hebben elkaar al vele dm-berichten gestuurd en nu we dit van elkaar weten ontstaat er een broeierige stemming tussen ons. Ik had van deze keurige man nooit kunnen bedenken dat hij net zo opwindend berichten kan sturen als ik dat aan hem doe.
We kijken elkaar diep in de ogen en besluiten onmiddellijk dat we dat gesprek op het werk gaan voeren, maar wel onder een heel andere omstandigheid als ik dat van tevoren had kunnen bedenken. Ik zie dat hij onder tafel even iets recht moet leggen en we staan tegelijkertijd op om richting kantoor te rijden. Plagend geef ik hem een handkus als ik in de auto stap en hij achter mij aanrijdt, richting kantoor. Ik denk dat ik dat in deel 6 ga beschrijven, want nu moet ik even afkoelen.